ԳՐԱՒԱՀԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ԳՐԱՒԱՀԱՐԿՈՒՄՆ. ἁναδασμός τῆς γῆς divisio terrae, lex agraria Բաժանումն գետնոյ. սահման անդաստանաց, եւ տուրք նոցին.
Որ ոչ հաւանին ընդ գրաւահարկութիւն, որոց քաղաքն՝ համանգամայն եւ օրէնքն պահանջել հրամայէ. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Բ։)
Ոչ շարժել զանշարժսն, եւ անէծս ի վերայ հասուցանել, զերկիր գրաւահարկումն պատմելով. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գրաւահարկութիւն | գրաւահարկութիւնք |
| accusatif | գրաւահարկութիւն | գրաւահարկութիւնս |
| génitif | գրաւահարկութեան | գրաւահարկութեանց |
| locatif | գրաւահարկութեան | գրաւահարկութիւնս |
| datif | գրաւահարկութեան | գրաւահարկութեանց |
| ablatif | գրաւահարկութենէ | գրաւահարկութեանց |
| instrumental | գրաւահարկութեամբ | գրաւահարկութեամբք |